VIER RUITERS houden halt,
de herberg wet hun zwaarden,
hier vinden
boog en weegschaal onderdak,
zij spreken hier
hun Oordeel nog niet uit,
zij wikken en zij wegen nog,
zij kijken en zij luisteren,
het wetten gebeurt hier
in de stilte van de nacht
die haar Grauwe Mantel
hier nog niet heeft afgelegd,
en dan valt er een Woord,
verstomming nu alom,
en alle harten beven,
ogen knipperen,
ongeloof laat monden openvallen,
de Waarheid belicht nu alle kamers,
in alle hoeken verschijnt helderheid,
een helderheid
die zelfs de Dag niet kent.

Het Oordeel valt,
de Laatste Mantel,
in plooien op het gras
dat door het vensterraam
wel lijkt te schitteren
als blauw en witte draden
die gespannen hangen
als een winterweb.

De ruiters rechten hoog hun ruggen,
zij ontvangen nu hun zwaarden
vers gewet,
de weegschaal en de boog,
bestijgen dan majestueus hun troon
en spreken:

“De Tijd is hier gekomen,
U zal de Waarheid oplichten
of hullen in inktzwarte Duisternis,
het Oordeel is nu uitgesproken:

was U in Liefde of in Haat,
U zal het Weten,
want nu wordt U berecht.”

Watou, Het Wethuys, Kerstavond 2008

Afbeelding: "Apocalyps", F.Vercnocke, 1964,
Olie op doek, 175cm x 120cm