(zie uitklapmenu of sitemap voor verdere pagina’s, o.a.: schilderijen Nand, gezinssituatie, getuigenissen over Sim, over Nand en zijn werk, viering van Nands 80ste verjaardag, memoires, dagboek en poëzie Sim 1988-2015, etc.):
- Huwelijksleven 1951 – 2015
- 1951-1989 Sim & Nand: de jaren samen
- Sim: auto’s 1950-2010
- 1948-1959 Sim als reizend vertegenwoordigster
- 1950-1985 Nand Schilderijen
- 1950-1987 Nand Publicaties
- 1950 Nand: voor Stijn Streuvels
- 1951-1961 Nand: Reclametekeningen
- 1953-1955 Geboorte kinderen
- 1955-1993 8mm Filmarchief Familie
- 1955 Nand: Massaspel in openlucht “Sint-Godelieve van Gistel”
- 1956 Gezinssituatie: Rapport Sociale Inspectie
- 1958-1968 Nand: Supervisor filmlaboratorium “Meuter-Titra”
- 1959-1984 Sim als leerkracht
- 1968 getuigenis over Nand
- 1968 Nand over zijn persoonlijkheid: “Levensdagen”
- 1987 Viering Nand 80 jaar Abdij Grimbergen
- 1988 Sim: Over aftakeling Nand en woonzorgcentrum
- 1989 Sim: over overlijden Nand
- 1989-2015 Sim: de weg alleen
- 1951-1989 Sim & Nand: de jaren samen
“Zij rusten eeuwig… bij elkaar….”
Fragment Laïs “Bruidsnacht”, tekst: Nand (enkele seconden wachten voor upload, live 2014, @ AB – Ancienne Belgique, Brussel):
1955-2015: Hoe het verder ging…
Opmerking: Hieronder de film “Raratonga” (68 min.) die ik maakte over de periode 1955-1989 nadat al de familiale 8mm filmpjes gedigitaliseerd werden (8 uur beeldmateriaal). Sim kreeg van haar broer bij mijn geboorte een fimcamera (ik was zijn petekind), zodat heel veel familiemomenten op pellicule werden vastgelegd, eerst in zwart-wit, daarna in kleur.
De camera was een “Cine Kodak Reliant” die je eerst nog met een hendeltje moest opwinden, daarna de opgenomen pellicule (filmpjes van drie minuten) laten ontwikkelen, en na enkele weken was het altijd pret om het resultaat van de opname te zien, zonder geluid, enkel het ratelen van de projector en de commentaren vulden de ruimte, of plots een wit beeld, als de filmlas brak… Omdat in het begin Sim de filmpjes aan elkaar “laste”, werd vaak al lachend een beschuldigende vinger naar haar uitgestoken. Later nam ik dat van haar over, en was het mijn beurt om het “hoongelach” te ondergaan…
Uitsluitend gemaakt met 8mm filmopnamen, gedraaid door Sim en mezelf, uit de periode 1955-1993.
Het is een film die ik maakte in hoofdzaak voor de familie bij één van onze jaarlijkse samenkomsten, meestal tijdens de periode tussen Kerst en Nieuwjaar, met heel wat ‘inside’ jokes. Maar de film geeft toch een weergave van hoe het er destijds in onze familie aan toeging.
Ik heb me vooral met plezier en passie uitgeleefd in de montage, iets wat ik als kind ook al deed, het is natuurlijk geen ‘professioneel” werkstuk à la Netflix, wie weet, ooit wel….
(31:00 > 34:11: door copyright is het liedje “In The Summertime” van Mungo Jerry) geblokkeerd, daarom heb ik er in de plaats wat “muzak” in gemonteerd!)
De titel van deze film verwijst naar het gedicht “Raratonga” van Nand.
Cine-Kodak Reliant Camera en projector, beide uit 1955:
AFSCHEID van NAND en SIM
NAND °Oostende vrijdag 14-12-1906 + Duffel vrijdag 12-05-1989
“Begraafplaats Paster Pype” te Oostende, laatste rustplaats van Nand in het familiegraf bij zijn vader, moeder en zus Marie-Louise. Waarom Nand, tegen zijn wil, gecremeerd werd kan je lezen op de pagina “Leeswijzer“: “Een verbrande schrijver“.
Jammer genoeg werd het graf onlangs door grafschenners zwaar geschonden, de voorzijde, een zware marmeren steen, werd ontvreemd… Ik heb er dan maar enkele bloemetjes voorgezet…
Wandeling naar de laatste rustplaats van Nand:
SIM °Sint-Joris-Winge maandag 18-08-1919 + Wilsele vrijdag 13-03-2015
17 Maart 2015, Begraafplaats Leuven “Oud Kerkhof”, Philipssite, Sim ligt er naast moeder, zus en andere familieleden.
Het laatste ritueel… ik las naast haar een gedicht van Nand: “Sterrennacht” uit zijn laatste bundel “De Aardse Staat”
STERRENNACHT
Lichtjaren ver
wil ik eenmaal leven,
moeiteloos stijgen
in het grote zwijgen,
opgeheven
tot een zuivere ster
Lichtjaren ver
wil ik lichaamloos wonen
voor aeonen en aeonen
in het rein verschiet
der zalige kometen,
één met het weids gebied
door maten niet te meten.
En dan: vergeten
het aardse leed
dat het hart vervreet;
vergeten, hoon en haat,
de smart der smaad,
der ongerechtigheid;
vergeten, de wrange spijt
van de machteloze daad.
En eindlijk, eindlijk weten
dit onbegrijpelijk bestel
met zijn hemel en zijn hel
zijn nood en benauwenis
kalm en koen doorgronden –
de sleutel gevonden
tot de grote geheimenis,
kennen
de Onbekende.
Laatste rustplaats: in het familiegraf (links), waar o.a. haar moeder en zus rusten, was geen plaats meer, dus kreeg Sim een plaatsje ernaast. Ze kijkt uit over een weidse grasvlakte (geel pijltje), achter haar de “Sterretjesweide”, een mooie symboliek:
Volledige versie van “Bruidsnacht” door Laïs, live, 2014, AB Brussel. Het lied werd gespeeld tijdens de intrede op Sims afscheidsviering.
Kleinzoon Wide brengt zijn nummer “Even vergeten” tijdens de afscheidsviering van Sim:
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Opmerking: tijdens het werken aan dit liefdesverhaal begeleidde dit liedje me vaak op de achtergrond. Het lijkt misschien contradictorisch, of beter anachronistisch, maar ik voeg het hier toch bij: “Thinking of a place”, door “The War on Drugs”…