Zie ook het hoofstuk “Interview met Sim over familie Nand” (met audio)
MARIA LUDOVICA VERCNOCKE (Marie-Louise)
Marie-Louise (Nieuwpoort maandag 01/06/1903 – Oostende vrijdag 13/03/1932) leeftijd bij overlijden: 28 jaar en 10 maanden (longontsteking).
Met haar deel ik mijn geboortedag, toch wel bijzonder.
Net zoals haar broer Nand en zus Jetje was ze ook artistiek begaafd, zacht en sociaal bewogen: Sim vertelt dat Marie-Louise lid was van ‘Sint-Vincentius’, een vereniging die in Oostende en omstreken kledij en voedsel uitdeelde voor de minderbedeelden. Tijdens één van deze bedelingen in de winter liep ze een longontsteking op die haar fataal werd, ze overleed korte tijd voor het begin van de lente. Deze vereniging werd opgericht in 1930 en bestaat nog steeds. Meer info op hun website.
Marie-Louise (01/06/1903-13/03/1931)
1906, met moeder, broers Nand (1 jaar) en Robert (5), ze was toen 3:
Plechtige communie:
Engel:
Sneeuwpret op het strand te Oostende:
Zomer op hetzelfde strand:
Met zus Jetje (rechts)
Balkon Koninginnelaan 25, met moeder en zus Jetje (rechts)
Met moeder, Koninginnelaan 25, achterzijde:
Met moeder, Koninklijke Galerijen (achteraan), Oostende:
Olieverfschilderij, 1922 door Marie-Louise (ML), 19 jaar oud:
Op de pagina “Vroegste tekeningen Nand“, staan twee ontroerende Engelstalige gedichten van haar, geschreven in 1919 als bijdrage in het poëziealbum van een vriendin, ze was toen 16 (niet verwonderlijk gezien het verblijf van 5 jaar in Engeland), 12 april 1919. Het zijn rijmpjes door generaties overgeleverd, uitermate geschikt voor poëziealbums. De foto’s werden mij doorgestuurd door J. L. Van Wassenhove, die ze vond in zijn familiearchief (zie ook het hoofdstuk “Nand – vroegste tekeningen (13 jaar)“).
Fellow feeling makes us wondrous kind,
Perhaps the poet would have changed his mind,
If in a crowded street he chanced to find,
A fellow feeling in his coat behind.
De eerste versregel is een bekend spreekwoord (proverbial saying) dat vaak gebruikt wordt, soms toegeschreven aan Alexander Pope (1688-1744). Het hele gedichtje speelt met de eerste twee woorden. Gewoonlijk worden die als één woord beschouwd, gescheiden door een koppelteken: ‘fellow-feeling’ (= medegevoel’, ‘sympathie’, ‘verbondenheid’, ‘menselijkheid” ). Maar in de laatste versregel wordt de afzonderlijke betekenis gebruikt: ‘a fellow’ – een kerel – ‘feeling’ – die voelt – in dit geval in de jaszak van de dichter, een zakkenroller dus. Het is een grappige waarschuwing om niet te goedgelovig te zijn.
Marie Louise, 16 jaar, 2 mei 1919 “2nd May, 1919):
When the golden sun is setting,
And your mind from care is free,
When of others you are thinking,
Will you sometimes think of me?
Dit rijmpje wordt nog steeds gedeeld op sociale media, er bestaan ook heel wat verschillende versies van, met dezelfde eerste versregel, bv:
When the golden sun is setting
And on earth no more you trod
May your name in gold be written
In the autograph of God.
De laatste rustplaats van Marie-Louise is bij haar ouders en broer Nand, op de Begraafplaats Paster Pype te Oostende (Nieuwpoortsesteenweg).
