Trailer van het project (er is ook een Facebookpagina)
Lectori salutem: Deze ‘landingspagina’ (“Home”) is te beschouwen als een inleidend hoofdstuk van dit hele project. Een volledig overzicht (8+ jaar intensieve arbeid), te vergelijken met de inhoudstafel van een boek (het gaat om meer dan 400 unieke webpagina’s, equivalent van meer dan 1500 getypte A4-tjes), vind je via de Sitemap (of onderaan deze pagina, maar zonder de blogberichten (= de liefdesbrieven), die wél opgenomen zijn in de Sitemap). Het menu leeswijzer geeft een inzicht in de opzet van dit project: dankzij het bewaarde familiearchief duik ik, Rombout, in de levens van mijn ouders, Nand (Ferdinand) Vercnocke en Sim (Simone) Wolfs.
Header van de website: het eiland Raratonga (gelijknamig gedicht van Nand) deel van de Cook eilanden in de “Grote Oceaan” (Stille Zuidzee).
Prelude
Twee wereldoorlogen.
Twee levens.
Eén liefde.
Een verhaal over een man en een vrouw.
Hun hartstochtelijk eerste liefdesjaar zoals het geschreven staat in hun liefdesbrieven werd de katalysator om dit merkwaardige levensverhaal te ontrafelen en in hun voetsporen op ontdekking te gaan.
“Bruidsnacht” door Laïs (toen nog met 3) op tekst van Ferdinand Vercnocke – ondertiteld (live, 2014, Ancienne Belgique, Brussel):
en hun wondermooie a capella versie:
Nand en Sim.
Hij was 43, zij 30 bij hun eerste ontmoeting.
Het begon tijdens een tuinfeest op 5 augustus 1950 in het idyllische Sint-Martens-Latem aan de Leie, en mondde uit, een honderdtal intense brieven en een bewogen jaar later, in een huwelijk in het stedelijke Schaarbeek op 29 september 1951, het feest van Sint-Michiel, een passende patroon.
Maar voor dit begin hadden beiden dan al een turbulent leven achter de rug, twee vuurpijlen die even snel daalden als ze waren opgestegen, Icarus achterna.
Hij:
kunstenaar, dichter, schilder, ivoren toren, groot en imponerend, in zichzelf gesloten en door het leven getekend, kwam uit de kuststreek,
zij:
regentes, en ook een beetje dichteres, zangeres en actrice, niet schuw van een podium, open, fris, dartel en frivool, bijna een meisje nog, een onbezorgde schone die opgroeide in het Brabantse binnenland.
De tegenstelling kon niet groter zijn.
Zij deelden bijna 40 jaar lief en leed en kregen twee kinderen, een meisje en een jongen.
Hij werd 82, zij 95.
Zij overleefde hem bijna een kwarteeuw. Nooit is er in al die jaren nog een andere man geweest in haar leven, niemand die ook maar in de buurt kwam. Een kwarteeuw lang maakte ze van haar huis een schrijn, als een mausoleum om hem te gedenken.
In haar archief een map, getiteld: “De Roman van een Grote Liefde”. Daarin verzameld en netjes chronologisch geordend: de liefdesbrieven.
De titel van dit verhaal komt uit een liefdesgedicht van Nand (zie de pagina “Raratonga“), de ondertitel uit de eerste liefdesbrief van Nand: “Nadat ze lang gezwegen had, hoorde ik weer de zingende ziel der dingen, die jij, zo vernam ik gisteren voor het eerst, weleens hebt gehoord”:
Twee wereldoorlogen, twee tegengestelde karakters en twee gedichten, het ene paradijselijk, het andere kloppend aan de poorten van de hel, onder dat vaandel vaart deze huwelijksboot.
Het tuinfeest op zaterdag 8 augustus 1950 is een kantelmoment, een cesuur in deze beide levens: hun liefdesverhaal kent een voor en een na, en aan beide periodes wordt hier uitvoerig aandacht besteed (zie menu “Leeswijzer“).
En ook mij heeft de zingende ziel der dingen beroerd want in deze boot werd ik geboren.
+ ‘De “Sitemap” biedt een roadplan van deze liefdesreis (of onderaan deze pagina) , maar het staat je vrij om je eigen weg te kiezen.
+ De schrijfmachine van Nand, aangekocht ca 1930, nog steeds in familiebezit, een Remington, bouwjaar 1928, waar heel veel van zijn schrijfwerk op gebeurde:
Film “Raratonga” (1 uur 6 min., over de periode 1955-1993 in het huwelijksleven van Nand en Sim, met hun kinderen en kleinkinderen in 8mm beelden uit het familiearchief), uitleg hierover zie het hoofdstuk Raratonga.
