Het hield me al bezig sinds mijn tienerjaren: de toch wel droevige omstandigheden waarin Nands broer Robert (oudste van het gezin) overleed, en nadat ik het interview met Sim over de familie van Nand beluisterde, ben ik nog wat dieper gaan graven in het familiearchief.
Vaak is het immers zo dat je sommige documenten aanvankelijk overslaat, niet uit onachtzaamheid, maar bv omdat je naar iets anders op zoek bent.
Dus ben ik in de archiefmap “USA” gericht gaan zoeken.
Enkele “officiële” documenten kende ik al, zij werpen licht op de relatie tussen Robert en Gertie (Gertrude), zijn echtgenote (zie onderaan deze pagina ook enkele scheepsdocumenten).
Nieuw was de ontdekking van een korte briefwisseling tussen Nand en Robert van oktober 1949 tot december 1950, en zo maakte ik ook kennis met het handschrift van Robert.
De data zijn opmerkelijk: binnen deze briefwisseling valt ook het begin van het liefdesverhaal van Nand en Sim (5 augustus 1950). Dit kan helpen om één en ander nog beter te duiden en te begrijpen. Ook aanstippen: in oktober 1949 was het nog niet zo lang geleden dat Nand de gevangenis van Merksplas mocht verlaten: 15 september 1949.
Officiële brieven
Opmerking: deze 2 formele brieven zijn chronologisch te plaatsen na de derde brief “15 juni 1950 Robert aan ouders en Nand” hieronder. Zo blijkt dat Robert doet wat hij in die derde brief aankondigt, zoals je leest in deze zakelijke communicatie.
Er is een brief die de advocaat van Gertie (echtgenote) schrijft aan Robert, en een telegram met het antwoord van Robert aan de advocaat van zijn vrouw.
Hieruit blijkt dat er al eerdere briefwisseling was (de brief heeft als onderwerpsregel “In re:”) en dat er nog geen officiële scheiding was tussen Gertie en Robert, maar dat die “overwogen” wordt.
Ook blijkt de reden van de spanningen o.a. geld te zijn (alimentatie) en verwaarlozing van de kinderen. We kunnen ook afleiden dat de relatie al een “enkele jaren” onder druk stond, en dat, zo beweert Robert, hem de toegang tot zijn woning werd ontzegd hoewel hij de kosten ervoor betaalde.
Opvallend: Robert spreekt over zijn echtgenote als “your client”, een indicatie hoe verzuurd de relatie toen al was.
Deze documenten zijn van 17 en 25 Juli 1950, 11 dagen later zouden, aan de andere kant van de oceaan, Roberts broer Nand en Sim elkaar op 5 augustus ontmoeten op het tuinfeest dat voor hen het begin van hun grote liefde zou worden.
Gescheiden door een oceaan schrijft de ene broer de eerste regel van zijn liefdesverhaal, terwijl op hetzelfde ogenblik de andere al toe is aan de laatste van het zijne…
1. 17 juli 1950 Advocaat aan Robert
Brief die advocaat van Gertie (echtgenote) schrijft aan Robert. Hij is niet gericht aan Robert persoonlijk maar aan de firma waar hij voor werkt, waarschijnlijk omdat Robert steeds ergens op zee is met zijn schip.
De adressering aan Robert vermeldt “c/o” wat” care/of” betekent, te vergelijken met onze “p/a”, “per adres” meestal gestuurd naar de laatst bekende werkgever, in dit geval de United Fruit Company, met verwijzing naar het schip waarop Robert vaart: de S.S. Musa. Uit het antwoord van Robert blijkt dat hij de advocaat (en bij uitbreiding dus zijn echtgenote) dit zeer kwalijk neemt:
c/o United Fruit Co.
S. S. Musa
#1 Pratt St.
Baltimore, Maryland
July 17, 1950
Your wife has consulted this office with reference to your refusal to pay any further alimony or support and maintenance for herself and your minor child.
You of course understand that in California the refusal to support a minor child is a misdemeanor punishable by law.
Your wife has requested this office to use all necessary measures to bring about an adjustment in this respect. She has suggested that she would be willing to accept an amount of $100.00 per month.
In view of all the circumstances and if you feel that a divorce is in order, if you will agree to pay the minimum attorney fee and to enter into a stipulation, this can be arranged without the necessity of your having to appear.
Please advise this office of your intentions by return mail so that we may govern ourselves accordingly.
Yours very truly
(handtekening)
2. 25 juli 1950: Telegram Robert aan advocaat
Telegram: antwoord van Robert aan de advocaat van zijn vrouw. Hij heeft de brief van de advocaat goed gelezen, want hij kaatst de bal met enkele gelijkaardige vaststellingen terug. De toon is streng.
PHILADELPHIA PA. – JULY,25, 1950.
DEAR SIR,
YOURS OF THE 17TH INST. TO HAND.
IN REPLY, I WOULD POINT OUT THAT I HAVE NO MINOR CHILD. MY YOUNGEST DAUGHTER WAS 18 YEARS OF AGE LAST OCTOBER AND SINCE FEBRUARY OF THIS YEAR, HAS BEEN EMPLOYED WITH A BROKERAGE FIRM ON BUSH STREET, SAN FRANCISCO, AT A SALARY THAT PROVIDES FOR HER OWN SUPPORT.
WITH REGARD TO OUR CLIENT, I TAKE IT YOU ARE AWARE THAT, WHEN A WIFE FAILS TO MAKE HOME FOR HER HUSBAND FOR SEVERAL YEARS, DESPITE THE FACT THAT THE LATTER IS PAYING FOR ITS UPKEEP, SUCH FAILURE, UNDER CALIFORNIA LAW, CONSTITUES TECHNICAL DESERTION. ON GROUNDS OF DESERTION, CROSS DECEPTION AND MISREPRESENTATION. I AM CONSIDERING SUING FOR A DIVORCE AT AN OPPORTUNE TIME.
YOU ARE ASSUMING A GREAT DEAL BY BRINGING MY EMPLOYERS INTO A PRIVATE AND STRICTLY PERSONAL AFFAIR. SHOULD ANY TROUBLE DEVELOP BECAUSE OF SUCH ASSUMPTION, I ASSURE YOU I WILL NOT HESITATE TO HOLD YOU RESPONSIBLE.
SINCERELY,
Beide documenten zijn een goed voorbeeld hoe en communicatie met een advocaat van de “tegenpartij” verloopt. Er bestaan geen verdere bewijzen die een duidelijker beeld scheppen over deze situatie en steunen wat Robert hierover schrijft, we kennen dus maar één kant van het verhaal, omdat ik nergens de stem van Gertie vond in een brief. Wel weet ik dat de kinderen en kleinkinderen van Robert en Gertie Nand zeer genegen waren, want zij bleven in schriftelijk en later ook telefonisch contact dat zeer hartelijk was. Deze communicatie eindigde ergens in het begin van de jaren ’90, toen de oudste zoon van Robert, Henry, overleed. Het was immers vooral Henry die het contact onderhield. Pas vorig jaar heb ik na lang en uitgebreid zoeken (o.a. via Amerikaanse bevolkingsregisters) mijn “verloren” familie kunnen opsporen dankzij… Facebook (op zich is zo’n zoektocht al een verhaal apart!). Ik hoop binnen niet afzienbare tijd hen eindelijk in levende lijve te ontmoeten., en hopelijk zo meer licht te laten schijnen over die woelige jaren.
Briefwisseling tussen Nand en Robert en vv
Ik vond vier brieven: twee brieven van Robert aan Nand, 1 brief van Robert aan zijn ouders en Nand en 1 kladversie van Nand aan Robert geschreven tussen oktober 1949 en december 1950. Omdat ze inzicht geven in de verhouding tussen de broers en kunnen helpen om het inzicht in de persoonlijkheid van Nand te verfijnen, geef ik ze hier integraal weer. Robert was zes jaar ouder dan Nand, en, zoals het past voor een oudere broer, geeft hij goede raad en biedt troost, soms zeer aandoenlijk.
De kladversie van Nand aan Robert vermeldt geen datum, maar uit de inhoud kunnen we afleiden dat de eerste brief van Robert hiernaar (gedeeltelijk) verwijst en tevens dat Nand niet meer in gevangenschap vertoefde (“when I came back…”). Omdat een brief naar Amerika wel wat tijd nodig heeft om ter plaatste te raken schat ik de datum enkele weken vroeger, dus ergens eind oktober, begin november 1949. Of Robert op de hoogte was van wat er precies met zijn broer aan de hand was (het hoe en waarom van Nands collaboratie, arrestatie, gevangenschap), kan ik niet 100´% afleiden uit deze brieven, maar Robert gaat er wel van uit dat zijn broer onrecht is aangedaan.
De brieven tussen de broers zijn in het Engels, die tussen Robert en zijn ouders in het Nederlands. Waarom dat zo is leg ik uit bij de betreffende brieven. Niet vergeten dat de hele familie goed Engels kon verstaan, maar dat enkel de kinderen het ook perfect konden schrijven door de schooljaren in Engeland tijdens de Eerste Wereldoorlog (zo herinner ik me bv dat Nand, telkens als de melkboer bij ons aan huis kwam afrekenen, hij hardop zijn openstaande schuld berekende in het Engels vanop een papiertje).
De correspondentie tussen de broers helpt ook om de “officiële documenten”hierboven vanuit een andere gezichtshoek te interpreteren.
De toon van de brieven is zeer hartelijk, warm en begrijpend: we kunnen ervan uitgaan dat, ondanks de scheiding in tijd en ruimte, de broers een goede band of toch zeker een goede verstandhouding hadden: ze “verstaan” elkaar met een half woord.
1. November 1949 Nand aan Robert, kladversie
Het voordeel van een kladversie is dat we ook de doorstreepte zinnen zien, interessant omdat ze soms iets vertellen over het bewerkingsproces. Je kan doorstrepen omdat je een beter woord of zinswending wenst, maar je kan ook iets doorstrepen omwille van een persoonlijk aanvoelen of terughoudenheid. Hier heeft Nand bijvoorbeeld de zinnetjes “I feel a little ashamed that” en “when I came back” doorstreept in een context die over zijn ouders (“the old folks”) gaat. Hij vervangt de schaamte die hij voelt naar zijn ouders toe omwille van de voorbije jaren naar dankbaarheid voor wat ze hem al die jaren boden: “what would I have done without their affection”. Misschien een subtiel onderscheid maar toch een aanwijzing naar een karaktertrek.
Hier vernemen we ook dat Robert ziek is, dat er iets is met zijn ogen en dat zijn gezinssituatie moeilijk is (waar Robert naar verwijst in het telegram hierboven).
Verder lezen we een bittere bedenking van Nand over kritiek, iets waar hij het altijd moeilijk heeft mee gehad en blijkt opnieuw hoe hij zijn bezorgde moeder probeert gerust te stellen.
blz. 1
“Mother wants me to write a letter in English. She thinks you might not be able to read it yourself because you haven’t got your glasses yet and you wouldn’t find anybody to read to you a letter in Flemish! We are all quite well though of course the news of your illness affects us very much. Every day mother looks out for the postman, she doesn’t realize of course that you can’t write every day. I can imagine what your household looks like, now you have to do everything yourself. It’s hard to think you’re so far away and that none of us can do anything to help you. I suppose the one cause of your being sick is the absence of a home and the comfort of people you like. I had the good luck to find the old folks and everything ship shop here, I can just think what I would have been without their affection. So I can understand what kind of a life you must lead jagging around from one end of the world
blz.2
to the other without finding a welcome anywhere. I hope you received the newspaper cutting with the article all right. That critic at least was in good temper and of good will. Some others are not. Most of these fellows who never wrote a poem envy the poet who keeps his chin up when everything goes wrong. You know how hard that is – much more than I do I guess. There seem to be some secret force of destruction in life that doesn’t leave you alone till it gets you where it wants you – strangling and bullying till you get enough of it, until you give way. The thing a man most needs in life is courage, the spirit to fight that conspiration of unseen gangsters that don’t lean off till you reach that shape of moral armouring on which they have no hold.”
Het lezen van deze brief was voor mij als een deur van het verleden die plots opengaat, maar slechts op een kier, want ik herinnerde me vaagweg hoe mijn vader hierover vertelde: dat Robert het huis niet meer binnen mocht en dus steeds op zoek moest naar een onderkomen. Dit stemt overeen met het telegram van Robert aan de advocaat van zijn echtgenote: “when a wife fails to make a home for her husband for several years”. De reden hiervoor kan ik me niet meer herinneren, daarvoor is de kier, voorlopig althans, te klein…
2. 3 december 1949 Robert aan Nand
Robert spreekt zijn broer aan als “Ferten” (naar de volledige voornaam van Nand: “Ferdinand”). Dat zal waarschijnlijk al van jongsaf zo geweest zijn.
blz. 1
Leaving Baltimore, 3 Dec 1949
Hello Ferten,
Sure waited a long time for your welcome handwriting, understand how you feel about social contacts. Remember the time from Ellis Island? I also developed a complex, and that was just a patch on the time they made you spend in that camp. I didn’t let on at the time, but believe me, I was actually scared of people. I still thank Providence that there was Mam and Dad to come home to at that time. Fernand, I’ve had many a laugh on my own since sending you the plaid shirts. Funny how you grow into things. I never realized at the time that they might have been a little out of the common run on your side of the Globe. I forgot to mention it in my letter to the Folks. I put a package in the mail last night. Some tobacco and toothpaste, brushes and soap. Also two sportshirts, which are a little more conservative, I hope. Ferten, those outdoor adventures you mention will all come in due time. As you say I have a grownup family. From now on they won’t need me so much. There’s just Francie left and I can now devote a little more effort to the Old Folks. It will also be more convenient when
(page 2)
I get a North Atlantics run. Yes. Boy, the years do catch up. Monday brings along 48 for me, and “akelig” is the right word to express my feeling about it. Ferten, I meant to send along a birthday present with this letter, but I have to give it to the pilot to mail. I’ll just wait and make sure and mail you a small remembrance from mobile. Here they call it a photo of President Coolidge. Don’t worry about making money, we still have a family. Worry has given me stomach ulcers. Sometime in the near future we’ll talk over some business. Wish things were a little more pleasant with regard to your sister in law. We could then make some arrangements to place those paintings on this side of the Atlantic, these banana ships don’t give time to look around. When we get together, we can work out something I’m sure. Meantime, just take things easy. Many happy returns of the 43rd. You’ve one up on me. I thought I was your senior by six years. See you soon. Chin up.
Robert
+ “Remember the times of Ellis Island”: Ellis Island is de plaats in Manhattan, USA, waar alle immigranten (uit België bv met de Red Star Line) langs moesten om “gekeurd” te worden vooraleer zij het land binnenmochten.
+ “Fernand, I’ve had many a laugh on my own since sending you the plaid shirts.”: Robert stuurde deze hemden naar zijn broer toen Nand nog in gevangenschap verkeerde. Dat blijkt uit een celbrief van Nand uit die tijd.
+ “outdoor adventures”: over welke avonturen Nand het had in zijn brief aan Robert is onduidelijk, misschien had Nand daaraan nood, hij was immers pas op vrije voeten.
“Monday brings along 48 for me”: Robert wordt 48 op 5 december, Nand wordt 43 negen dagen later op 14 december.
3. 15 juni 1950 Robert aan ouders en Nand
Robert schrijft uitzonderlijk in het Nederlands, en nog in de spelling van voor de hervorming uit 1946 (“zoo” ipv “zo”, “intusschen”…). waarschijnlijk om het zijn ouders makkelijker te maken.
Tevens blijk dat er een vroegere brief is waarin hij zijn ouders op de hoogte bracht van de moeilijkheden met Gertie, die hij weinig omfloerst “toverheks” noemt…
blz 1
SS Musa, 15 juni 1950
Chesapeake Bay
Lieve ouders en broer,
Weer eens geen kans gehad om schrijven. Gister middag binnen en dezen namiddag terug buiten thuis. Zoals U weet, hou ik er niet aan om op zee te schrijven daar er gewoonlijk iets tegenvalt. Mam, ik kreeg gisteren uw briefje, many thanks. Ik was ietwat ongerust, daar ik een beetje te laat had beseft dat mijn nieuws uit S Francisco een onaangename verrassing zou betekenen. Folks, laat het U allen ook niet aan het hart komen. Ik schudde mij het eveneens af. Er was weer eens geen nieuws te Baltimore alhoewel ik er
blz. 2
op had gerekend iets of wat te vernemen. Op mijn schrijven aan Gertrude nopens ik haar schuldig houd om de kids zoo maar wild te laten lopen, kreeg ik verleden reis een stinkenden brief. Alles behalve waar het over te doen was. So you see, ik heb er mij een gedacht van gemaakt. Moest ik er op ingaan, ging ik heel zeker terug het gasthuis in. Ik schreef Gertie dat ik geen verder onderhoud wou geven voor een tehuis waar ik zelf geen adres had. And that’s that. Jammer dat het zoo moest aflopen, en geloof me ik voel het erg. Demeer dat die kleine een liefst ding is. Aan Helen en Frank heb ik geschreven dat ik helemaal met Gertie geen doening meer wil hebben
blz. 3
dat ik bereid ben om hen een tehuis te geven maar zonder die tooverheks. Krijg ik geen nieuws, neem ik het dat zij op lmijn voorstel niet ingaat, en ik kan er verder niets aan doen. Als ik eens bij u allen thuis ben, kan ik die hele zaak eens beter uitleggen. Intusschen, is er weinig kans op de Army Transport. Ik geloof wel dat ik u reeds schreef dat ik nu lid ben in den Bond. Er zijn echter zoo een 130 operators vóór mij ingeschreven. Het zal wellicht nog een drie maanden of zoo duren. Tegen dien tijd zullen er wel eenigen den zeeduivel zien op de Noord. Dan krijg ik wellicht mijn kans. Dad, die Cie op Zeebrugge is de “States Marine”.
blz 4
Dat zijn overgemaakte C3 typen. Nemen een dertigtal passagiers en dan Zeebrugge aan op een rondreis van de Fransche Kust en Engeland en terug naar New York, soms wel, terug naar S Francisco waar hun hoofdkantoor gevestigd is. Ferten, ik meende een broedertje op te sturen; maar ik moet weer eens dezen brief met den loods opzenden en ik durf het niet riskeren. U weet “Poche restante” of Poche perdue”. Wij komen terug te Baltimore op 28 juni. ‘Kzal deze maal mijn brief in gereedheid hebben om aan wal te posten. Mammy, many happy returns, and many of them. Best wishes. Een birthday present komt ook wel volgende reis (en geen shampoo eh!). Love to you all. Robert.
4. 4 december 1950 Robert aan Nand
Dit is de laatste brief die ik vond van Robert, hij zou overlijden in juli 1951. Maar uit de brief van zijn dochter Frances die zijn overlijden meldt (zie deze pagina nr 2/1) kan afgeleid worden dat er nog zijn geweest.
Uit de 4de brief blijkt dat Nand zijn broer op de hoogte heeft gebracht van zijn relatie met Sim (op 4 december 1950 waren Sim en Nand net 4 maanden samen, iets minder als we het moment rekenen waarop Nand zijn brief aan Robert postte). Blijkbaar heeft Nand raad gevraagd: of het doenbaar is van zijn schilderkunst te leven en of een eventueel toekomstig huwelijk met Sim opportuun zou zijn gezien zijn minimale inkomsten.
En er is ook nog iets over “appetite”… daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Verder: volgens Robert, is de familie niet erg mercantiel aangelegd…
Ik was ontroerd dat Robert in deze brief in het Engels plots Nand aanspreekt met “broer”, en het over zijn “moeder” heeft.
De afzendplaats “Ironjhem” verwijst misschien naar Trondheim?
Erg sarcastisch schrijft Robert over zijn echtgenote: “I unfortunately picked a lemon in a grove of sweet oranges, but that doesn’t mean that all gamblers are losers”…
blz. 1
Irondjem, Dec 4 1950
Hello Ferten,
Hope you don’t mind the English. If find it so much easier to correctly express my meaning. Your letter gave me a lot to think about. I’ll see that you don’t get in the dumps any more. Guess I didn’t realize just what the situation was. Once or twice in my varied career I found myself in similar circumstances and remember them only too well. Don’t let it get you down, however. You’re a young man yet and in a good health. Besides, building a market for any kind of luxury article is a hard pull. Especially today with the necessity of money and employment. The first few sales will be the most difficult. It also runs in the family to be a poor business man. I never could sell anything either. Broer, there is no need for thanks with regard to the European Recovery Administration. The US government takes 30 percent out of my earnings, of which
blz. 2
at least 10 pc goes to ERA. It is thus the least I can do where it concerns my closest relatives. Would I could make it in the hundreds rather than the tens. I’m enclosing a ten spot for your birthday, whishing you all the best and many more. On arrival in the US, the chancellor of the Exchequer will have a good report and we can get together on a little further economic stabilization. There isn’t much I can say regarding the marital angle. There are too many algebraic unknowns. I unfortunately picked a lemon in a grove of sweet oranges, but that doesn’t mean that all gamblers are losers. I agree however, that financial security goes a long way toward married bliss. Inzake the appetite, I recall the times we had fried fish, and moeder would indulge in “just a small piece”, with dire consequences next day. That is all right now. Will write from the first port in the Gulf. See you soon.
Robert
Enkele foto’s van Roberts gezin:
Gertie met dochter Helen (links) en zoon Henry
Robert met Helen (links) en Henry ca 1933
Dit is de enige foto die ik gevonden heb waarop Robert en zijn vrouw samen te zien zijn, tijdens een uitzonderlijk bezoek aan zijn familie in Oostende, ca 1936. Hij kijkt niet erg gelukkig…
De kinderen van Robert op latere leeftijd, vlnr: Frances, Henry, Helen
Vader en zoon: Robert en Henry, de datum is onzeker, ik schat de late jaren ’40, dus de periode waarin bovenstaande brieven geschreven werden.
Vandaag leven er nog steeds nakomelingen, o.a. in San Francisco, hier woont de 5de generatie (achter-achterkleinkinderen van Robert).
Scheepsdocumenten van de “SS Musa” uit 1950, de “bananenboot” waarover Robert schrijft. Die maakte deel uit van de zgn “Great White Fleet” van de United Fruit Company :
“For over a century, United Fruit Company steamships carried bananas and passengers between Caribbean and United States seaports. These fast ships were initially designed to transport bananas but later included cargo liners with accommodations for fifty to one-hundred passengers. Cruises of two to four weeks were instrumental in establishing Caribbean tourism. These banana boats were painted white to keep the temperature of the bananas lower by reflecting the tropical sun.”
Op de website van de United Fruit Historical Society staat o.a. het volgende:
“The company has a “lively” history, to say the least. To many, it was a bastion of imperialism, a perpetuator of human rights abuses, and the catalyst for “banana republics.” For others, it was the means for a romantic tropical cruise, a source of navy ships that helped America’s victory in WWII, or a life of dedication to a Boston-based company that was immersed in Latin American politics and culture.”
Robert als radio-operator/marconist op zijn schip:
De SS Musa, het schip waarop Robert tijdens de Tweede Wereldoorlog (en later tot 1951) actief was, soms in uiterst gevaarlijke wateren.
SS Musa (foto negatief, 8/9/1934):
Postzegel Honduras met poststempel vanop de SS Musa “United Fruit Company, Steamship Service, High Seas, Apr 1, 1933, Purser, S/S Musa”:
“SS Musa was a refrigerated banana boat of the United Fruit Company. She was built in 1930 and still in service in 1945″. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het schip ook opgeëist als troepentransport voor de Amerikaanse Marine, maar werd uiteindelijk vervangen door een ander. Zie de geschiedenis hier.
Boorddocumenten met verwijzingen naar Robert, “radio-operator”:
“List or Manifest of Aliens employed on the vessel as members of crew”
Vessel: “The Honduras SS Musa”.
“Arriving at New York City, February 16th, 1950, from the port of Tela, Honduras Ca”
(Routes: U.S. East coast and New Orleans and Gulf ports to the Carribean, Central America and Colombia)
Nr. 6: ‘Vercnocke Robert M., Radio-operator, shipped: 7/12/1949, where: Nola (Honduras), age: 48, race: Belgium, nationality: USA, height: 6-0, weight: 155’
Tijdens deze reis werd Robert gehospitaliseerd wegens maagklachten:
“Seaman left in Hospital”:
“Robert M. Vercnocke, age: 48, nationality: USA, when and where signed on: Tela Honduras, when; Feb/1/50, sickness: sick stomach”:
In 1934 voer Robert op de Amapala, een Hondurees vrachtschip, als 2de radio-operator. Het schip werd in 1942 getorpedeerd door de Duitse onderzeeër U-507 onderweg van New Orleans naar Cristobal. Gelukkig was Robert toen al aangeworven op de Musa…
Hier de Amapala in 1940 op de East River, net voorbij de Manhattan Bridge en William Bridge (foto © Getty Images):
Voor de U-507 zie “Summary of raiding history“. De Ampala werd getorpedeerd op 14 mei 1942, werd beschadigd en zonk twee dagen later. Alle opvarenden op één na konden gered worden. Op haar beurt werd de U-507 tot zinken gebracht op 13 januari 1943 door een Amerikaanse Catalina vliegboot via dieptebommen. Niemand overleefde.
Begraafplaats
Holy Cross Catholic Cemetery, Colma, San Mateo County, California, VS
Robert Maurice Henry Vercnocke
Geb.: 5 Dec 1901 / Ostend, Arrondissement Oostende, West Flanders (West-Vlaanderen), Belgium
Overl.: 30 Jul 1951 (leeftijd 49)
Begraaflocatie: Holy Cross Catholic Cemetery Colma, San Mateo County, California, VS
Perceel: section U, row 52, grave C
Gedenkplek-ID: 106568955
Ps.: William Dunphy (16/03/1870-6/12/1945) is familie van Gertrude Dunphy, echtgenote van Robert. Misschien haar vader?