“Het Belgisch Labyrint is een boek van Geert van Istendael, voor het eerst verschenen in 1989, waarin hij het België van vandaag en gisteren probeert te analyseren door zo nauw mogelijk bij de feiten te blijven. Het boek bevat vooral historische discussies. Van Istendael probeert het boek ook levend te houden door het om de zoveel drukken te actualiseren. Zo blijft het actueel en wordt het ook literair steeds bijgeschaafd. De laatste, zeventiende druk dateert van juni 2011.”
In recente versies van het boek is de oorspronkelijke ondertitel “De schoonheid der wanstaltigheid” weggelaten.
Op pagina’s 63 schrijft van Istendael het volgende over Nand:
“En de Vlaamse SS kon rekenen op een reeks intellectuelen: de dirigent Hendrik Diels, de eminente historicus Van Roosbroeck (die later nog zou meewerken aan de Belgisch-Nederlandse tv-serie over Willem van Oranje) en dichters als Pol le Roy, Cyriel Verschaeve en Ferdinand Vercnocke. Dat wij lang na de oorlog in een katholiek college nog les kregen over die twee erg slechte dichters, stemt tot droeve overpeinzingen over Vlaanderens onmacht om met zijn eigen duistere verleden in het reine te komen. Werumeus Buning kon tenminste nog schrijven, maar van Vercnockes hand is deze Ode aan Hitler: (fragment)
En zo gaat hij nog een tijdje door. Dàt kregen we natuurlijk niet op school.”