Dinsdagavond, 5e Sept 1950
Mijn Heerlijke!
Je brief ligt naast de peinzende Sybille voor me (1). Ik ben zeer laat huis-toe gekomen (zeer voordelige dag). Ik wou je schrijven juist vanavond. 5e September. Alle zaken zijn afgehandeld ik ben klaar en kom naast je zitten – Leg je werk neer Nand, toe, hier bij de schaduw van de rozenvaas. De avond sluit ons beiden in, “de Kriekenberg” (2) ligt in de rille avondlucht… het wonder herleeft in ons.. een maand geluk.. ik dank je met de stilte en zeg je vers… “we buigen saam het hoofd…”
Jij bent mijn heerlijke geliefde! Alles buiten ons ondergaat de “vergankelijkheid” ze glijdt over ons heen en omringt ons in elk beeld.. ons beroeren? O neen Nand ik lach ze uit zoals jij met Mephistopheles (3) het me voorzei. Ze kan ons niet genaken, al worden we voelbaar verteerd.. de geest genaakt ze niet. Onze Liefde, een Godsstuk, Nand, jij hebt ze in mij geboetseerd. Hoe lang reeds was ze klaar voor jou zo lang maar onbewust.. onaangeraakt als het bereide doek gespannen op het dromend raam van al mijn kinderhopen en jonge meisjesverlangens. Wees bij mij glorierijk ontvangen en laat ons lachen om de tempelheren van dit “ivoren” kunstsalon. Ik sta ontroerend voor dit beeld jouw scheppend beeld in mij. Jij bent mijn heerlijke geliefde! –
Jij sprak me over dit vers te Blankenberge. Over die merel die je elke dag kwam groeten. Ik dwaal af.. 1947. Ik mijmerde ook dit herfstseizoen te Vorst, cel nr 2. Is het vreemd.. vanavond wou ik met jou zo’n cel betreden.. voor het tralieraampje zitten staren.. achter de grijze grendeldeur afgesloten van die wereld buiten ons. Jij zou me zeggen: “Liefste, dit is het uur waarop voor ons de eeuwigheid begint – hier zullen we zijn altijd… de sterrenhemel is onze genode en de wereld in ons zelf het onbegrensd gebied der onuitputtelijke ontginning!” Waarlijk ik zou het doen met jou. Je glimlacht om mijn “overmoed”?
Ik weet niet of ik van je gedroomd heb…? Vannacht ben ik plots wakker geworden, ik hoorde mijn stem: “ik ben zó gelukkig” – ik kon niet inslapen en toch was het zeer rustig in me.. ik dacht aan jou en aan zóveel beelden verscheidene en wel bepaalde – ik weet niet aan welke me het meest vasthouden. Soms verdwijn je geheel dat ik moeite heb je weer voor me te bepalen, maar ik heb je fotobeeld.
Ik moet je ontmoeten Nand, kan je donderdagmorgen (7e) tot Gent komen? Ik kom “omstreeks” (hm) 9.30.. Deze keer met de trein althans. Van uit Brussel (In geval ik nog opgeroepen wordt bij de Firma zal het later worden dus laten we zeggen vanaf 9.30 treinen uit Brussel tot ’s middags !!
Lieve groeten aan je ouders !
Ik verlang je en zoen je Gretchenhaft!
Simone
(1) zie vorige brief:
(2) “Kriekenberg”: zie het tuinfeest van 5 augustus
(3) “Mephistopheles” uit Faust’ van Goethe, zie opmerking Nand in 13de brief